Door Volkmar Kuske
Wij zijn in de diverse havens, en op Schiermonnikoog (2019) en op enkele ander eilanden (Borkum, Juist, Spiekeroog, Langeoog) in 2020 ook drooggevallen me de BLUE MARY, maar door de zachte, blubberige ondergrond lag het schip, uitgerust met korte, gewone kimkielen, wel horizontaal. Anders zou je op harde ondergrond toch schuin liggen wat wel oncomfortabel kan uitpakken.
De Blue Mary was een valkvlet met een kimkoeling. Dus kon je ook de motor starten ondanks je droog stond. Alleen niet te lang i.v.m. het ontbrekende koelwater om de kiel.
Maar een valkvlet met koelwater dat van buiten moet worden aangezogen kan niet zomaar de motor starten, afhankelijk of er wel of geen water in de aanzuigopening van de motorkoeling staat. Het is belangrijk om te weten hoe diep in het water de aanzuigopening ligt.
Heb je 2 wierpotten en gebruik je de “lage wateraanzuiging” heb je direct zand en/of mosselen binnen. (hebben wij met de DINOS op het baggermeer bij Lobith meegemaakt) Dat zou ook de impeller kunnen aantasten. Gebruik je de “hoge wateraanzuiging” dan heb je op gegeven moment geen water meer in de aanzuigopening. Dus waterpomp kan stuk gaan en/of de motor te heet worden.
Motor op tijd uit betekend geen stuur meer. Alleen boeg – en hekschroef indien aanwezig. Kimkoeling heeft hier dus minder last van.
Tevens belangrijk is opletten m.b.t. het weer, wind, golven en kijken naar een mogelijk beschutte plaats om te kunnen droogvallen.
Op de waterkaarten in de Waddenzee zie je diverse vast aangegeven plaatsen om te mogen droogvallen. Of je dat ook op ander plaatsen zomaar mag doen?
